Interrail Günlükleri – Kopenhag

Serhat L. Bora

Serhat L. Bora

Proud Uncle & Social Entrepreneur

İlk Gün – Kopenhag’a Gidiş

İnsanların hayallerini gerçekleştirmek için ne kadar çabaladıklarını ve hatta bu hayaller için nelerden vazgeçtiklerini kimi zaman duydum kimi zaman ise şahit oldum. Kendi hayalimin gerçekleşmesi aslında hiçte beklediğim şekilde şatafatlı değil aksine bir anda meydana geldi. Ki en güzeli de böyle oluyormuş 🙂

Hayalimin gerçekleşmesinde ki ilk adım interrail bileti almak ile oldu. Üniversiteden yakın ben dahil 5 arkadaşım -ki kafa dengi insanlardır- ile beraber planları yapmış rotayı çizmiştik. Hatta alt taraftaki resim o tarihe aittir 🙂
İstanbul’dan hareket ile Kopenhag’a uçacak ve oradan tren ile yolculuğumuza başlayacaktık. Her bilgi edinilmiş, her araştırma yapılmış ve valizlere bütün gereksiz eşyalar konulmuştu. 6 Eylül günü uçağa binmek için Atatürk Havalimanına gelmiştik. İçimizden ilk defa yurtdışına çıkacak olanlar da vardı, daha önceden çıkmış ve hatta Interrail yapmış olanda.
Kopenhag Havalimanına (Københavns Lufthavn) gece 3h30 gibi varmıştık. İstanbulun sıcağını orada bulamayacağımızı bildiğimiz için uçakta üstümüze yağmurluklarımızı geçirip öylece indik uçaktan. Her şey güzeldi, ta ki havalimanından dışarı çıkana kadar. Eylül ayında gayette soğuk oluyormuş Kopenhag 🙂 Daha öncesinde AFS ile burada bir yıl okumuş arkadaşımız da bizimle beraberdi. Bu yüzden kalacağımız yer, onun burada ki ikinci ailesinin eviydi. Şanslıydık 🙂

Tren ile kalacağımız evin yakınında ki durakta indik ve gecenin bi vakti Kopenhag sokaklarında sırtımızda çantalar yürümeye başladık. İlk başlarda o kadar masalsı geliyordu ki her şey; sokaklar, uzaktan gelen araba sesleri, Harry Potter filminden fırlamış evler… fakat daha sonra farkettik ki arkadaşımız evinin yerini unutmuştu ve bilinmeze doğru yürüyorduk. Her sokağı söndüğümüzde işte acaba burası mı yoksa burası mı sorularından artık yorulmuştuk. Tam o anda hayallerime giden yolda, başka bir ülke de arkadaşımdan ‘-İşte burası ! Evin boyasını mı değiştirdiler bunlar ya ?’ cümlesini duyduk ve yorgun bacaklarımıza son bir enerji vererek eve geldik. İlk gece sakindi ve herkes için uyku tulumlarını kullanma vakti gelmişti.

Yorumlar (0) Yorum Yap

/