FUTBOL TEMEL EĞİTİM SÜRECİNDE  ÇOCUKLAR ŞUT HİSSİNİ NASIL ELDE EDERLER?

Onun için şut atma becerisinin teknik ayrıntısı ile laf kalabalığı yapmaya gerek olmadığı kanısındayız.

Ama şut atma becerisi üzerine özellikle altyapı temel eğitim ve gelişim eğitimi süreçlerinde olmaması gereken eğitim yanlışları ile olması gereken eğitim doğruları konusunda bir kaç konudan söz etmek yararlı olacaktır.

1. Şut atmanın anatomik ve biyomekanik yani iskelet hareketi, vuruş noktası, açısı ve mesafeleri elbette önemlidir. Bunları üç aşağı beş yukarı herkes bilir.

2. Şut atma topa ayakla vurmak demektir.

Vurma hareketlerinde vurma hareketini yapan nesneden (ayak,bacak, gövde) daha çok vurulan nesnenin (top) ne olduğu ve nasıl bir nesne olduğu çok daha önemlidir.

3. Vurulan yani şut atılan nesne vurma hareketinin anatomik ve biyomekanik olarak hareketini biçimler.

4. Biz genel olarak şut atmada vuran nesneye odaklanırız. Yani topa değil ayağa ve bacağa odaklanırız. Oysa bu eksik bir eğitim anlayışıdır.

5. Vuran nesneyi, vurulan nesnenin ne olduğu ve nasıl bir nesne olduğu belirler.

6. Şut atılan yani vurulan nesnenin büyüklüğü, ağırlığı vurma hareketini doğrudan etkiler.

Nesne büyüdükçe ve ağırlaştıkça vurma hareketi dürtmeye, itmeye, ittirmeye dönüşmek zorunda kalır.

7. Oysa şut atma şut atılan nesneye geniş açıda, savurmayla ve büyük güç transferini aktararak yapılan bir teknik beceridir.

8. Çocuklar 10 yaşına kadar, özellikle 8-9 yaşlarında ve şut atma davranışını hissederek yapamamaktadırlar. Oysa bir teknik beceri yapılarak hissedilir ve hissedilerek kalıcı öğrenmeye dönüşür.

9. Çocukların şutu yani topa vurmayı hissetmeleri için yapabilmeleri gerekir. Büyük ve ağır toplar şut hareketini tam anlamıyla yapmayı kısıtlar ve hatta engeller. Bizim çocuklarımızın şutları genel olarak itmeyi içinde barındıran şutlardır. Bunun nedeni nesnenin yani topun durumudur.

10. Doğru zamanda doğru top demek, şut becerisinin 8 yaşından itibaren biyomekanik olarak doğru yapılmasının anahtarı demektir.