Uzun ve yorucu bir iş gününün sonunda eve girip kapımızı kapadıktan sonra huzur bulabileceğimiz bir yer mutfak. Yemek yapmak kimisi için işkence olsa da, araştırmacılar bir çeşit terapi yöntemi olarak görüyor. Peki neden yemek yapmak psikolojimize iyi gelsin ki?
1) Duyuları harekete geçirir.
Sevdiklerimize yemek pişiriyorsak eğer bu onlara verdiğimiz değeri gösterir. Onlar için emek verebileceğimizi ve onlar için bir şeyler yapabileceğimizin kanıtıdır. Olumlu duyguları ortaya çıkarır. Ortaya bir şeyler çıkarmanın verdiği üretme hazzı ve başarı hissi ve onu yedikten, yedirdikten sonraki doyurma hazzı ve gurur hissi ruhumuzu besler.
2) Duyguları ifade etme şeklidir.
Massachusetts Üniversitesi’nde psikoloji profesörü olan Susan Whitbourne bu konuda şöyle diyor:
“Duygularını ifade etmekte zorluk çeken insanlar için yiyecekler; minnettarlık, sempati ve teşekkür gibi birçok durumu anlatabilmek adına oldukça faydalıdır.”
Boston Üniversitesi’nde aynı konuda çalışmalar yürüten Profesör Donna Pincus yemek pişirmenin insanların kendilerini yaratıcı bir şekilde ifade etmelerine olanak sağladığını söylüyor.
3) Kontrolü elde tutmak iyi hissettirir.
Günlük hayatımızın birçok kısmında kontrolü elimizde tutamayız. Gerek iş yoğunluğu ya da ders yoğunluğu olsun, gerek insanların davranışlarının üzerimizdeki etkisi bizi olumsuz yönde etkiler. Ancak yemek yaparken tüm kontrol elimizdedir. Ne kadar malzeme koyacağımıza veya ne kadar süre pişireceğimize kendimiz karar veririz. Bunun dışında organizasyon, denge ve fiziksel koordinasyon sağlamamıza yardımcı olur.
This post is also available in: English
Yorumlar (0) Yorum Yap