Kent Monkman: Buluşma Yeri

Rocky Dağları Eteğindeki Ütopya’ya bir bakış

Kent Monkman, Sodom’da Düğün, 2017, akrilik tuval üzerine, 72 x 120 inç

Buluşma yeri serisinde, on dokuzuncu yüzyılın başlarındaki Rocky Dağlarının vahşi doğasında ilkbahar buluşmalarının, ütopya ve barış dönemi olduğu Kuzey Amerika tarihindeki gerçek olaylardan esinlenilmiştir.

Bu seriye perde arkasından bakmak için Monkman’la bir röportaj gerçekleştirdim:

Rocky Dağları bahar buluşmalarının tarihçesiyle ilk kez ne zaman karşılaştınız?

Yaklaşık 15 yıl önce Alfred Jacob Miller’ın suluboya tablosuyla karşılaşmıştım – 1800’lü yılların sonundaki buluşmaları belgeleyen bir eser. Notlarında, buluşmaları bir Satürn bayramı olarak nitelendirdi. Bunun bir resim için ilginç bir konu olabileceğini düşündüm.

Düşündüğünüz konuyla gerçekten bağlantı kurmak için o dönem hakkında çok araştırma yapmak zorunda mıydınız?

Alfred Jacob Miller’ın yazı ve tablolarının ötesinde gerçek tarihçeyi, geliştirdiğim alegorik ve mitolojik temalara bağlamak için daha fazla araştırma yaptım.

Bu konuyu bir tablo dizisine dönüştürmek için bol miktarda malzeme olduğunu fark ettim. Buluşma masalarında insanlar kumar oynadı, evlendi, savaştı, ticaret yaptı, takıldı, atlarla yarıştı ve çeşitli oyunlarda yarıştı. İnsan tecrübesinin geniş bir yelpazesi; yerli ulusların, avcıların, tüccarların ve göçmenlerin bir uluslararası buluşmasında yansıyordu.

Yaratmak istediğiniz eserleri nasıl başardınız?

Araştırdıktan sonra, seride anlatmak istediğim çeşitli temalara dayanan bir çok klasik tabloyu topladım – içki alemi sahnelerinden ağıt sahnelerine kadar her şey vardı bu tablolarda.

Kompozisyonlar oldukça karmaşık, tasvir etmek istediğiniz farklı insanları yakalamak için çok sayıda modelle mi çalışıyordunuz?

Stüdyo ekibim, 5 gün boyunca süren bir çekim için çeşitli yaş ve etnik kökenlerden oluşan bir model listesi oluşturdu. Bir gruba kostümler aldık veya kiraladık ve daha sonra nihai kompozisyonlara uyan 15.000 dijital görüntü çektik.

Modelleri nasıl seçtiniz?

Önceliğimiz Yerli insanlar olmak üzere çok geniş bir yelpazede seçmeye gayret gösterdik.

Bu çalışmanın dinle yakın bir teması olduğu görünüyor, bu dizi bize din ve Kuzey Amerika’nın yerli halkı hakkında ne anlatıyor?

Buluşmalar hem Avrupa hem de yerli kozmolojilerin bir kesişimini temsil ediyor, bu yüzden bir dizi mitolojiye değinen görüntüleri eklemek istedim. Hıristiyanlığın yerli halklar üzerindeki etkisini, şuan Kanada’yı 2020 yılına kadar sergilenecek şu anki kişisel sergimde, Utanç ve Önyargı: Elastikiyet Hikayesi’nde derinlemesine araştırdım.

Sodom’da düğün muhtemelen bu serideki en sevdiğiniz parça – çok şey oluyor ve çok fazla hayat sahneleniyor tabloda. Çalışmanız sınırları zorlayan deneyiminizi tasvir etmede herhangi bir tartışmaya yol açıyor mu?

Bu seri geliştikçe, trans-cinsiyet kavramı, yeni bir sınır olarak ortaya çıkmaya başladı. Buluşma yeri serisi, doğudaki yerleşik uygarlıkların toplumsal sınırlarının ve kurallarının çok ötesinde var olan sosyal gerekçeler sunan bir özgürlüğü temsil etti. Günümüzde trans insanlar, dünyadaki birçok toplumunun yeni sınırlarını temsil ediyor; bu da yalnızca üçüncü cinsiyetle ya da Avrupalılar gelmeden önce yerli Amerika’da var olan daha çoğulcu ve karmaşık bir cinsiyet anlayışıyla karşı karşıyayız.

İnsanların bu seriyi izlerken hissettikleri şeyden ne umuyorsunuz?

Çalışmalarımın çoğu, yerli bir tecrübeyi aydınlatmak ve sömürgecilik ve sömürgeleştirilmiş cinsellik üzerine bir perspektif oluşturmaktır. Umarım izleyiciler, yerli halkların her zaman üçüncü cinsiyet içinde bir yerleri olur ve iki ruhlu insanın var olabileceğini anlarlar.

Kent Monkman için sırada ne var?

2018’de Paris’teki Canadian Cultural Center’da, mitolojiler yoluyla hayvanlarla olan insan ilişkilerini keşfetmek için gerçekleştireceğim kişisel bir sergi.