İnsanlığın Ölümsüzlüğe Giden Yolu: Transhümanizm

Transhümanizm düşüncesinin detaylarına inmeden önce her şeyin merkezine insanı konumlandıran hümanizm düşüncesine yakından bakmak daha sağlıklı olacaktır. Genelde hümanizm dendiğinde akıllara insan sevgisi ve hoşgörü gibi kavramlar gelse de hümanizmin bu gibi kavramlarla pek de ilgisi yoktur. Hümanizm en temel anlamıyla insanı ve karar verme yetilerini en üst noktaya koyarken din, mitoloji, kader, tanrı gibi doğaüstü hiçbir kavrama önem vermez ve hepsini reddeder. Bu insancıl düşüncenin yoğunlaştığı amaç ise insan hayatını daha iyi bir noktaya taşımak ve gelecek nesillere daha iyi bir dünya bırakmaktır.

Transhümanizm ise bir anlamda hümanizm düşüncesinin devamı gibidir. Öyle ki hümanizmin sembolü İngilizcede insanlık anlamına gelen ‘Humanity’ kelimesinin baş harfi (H) iken, transhümanizm ise H+ olarak sembolize edilmiştir. Hümanizm insan hayatının kalitesiyle ilgilenmekle sınırlıyken transhümanizm düşüncesinin temel gayesi yaşlanma, hastalanma gibi arzu edilmeyen tüm olguları ortadan kaldırmak, insan ömrünü olabildiğince uzatmak ve hatta ölümsüzlüğü bulmaktır.

Ölümsüzlüğü bulma düşüncesi binlerce yıl öncesine, simyacılara kadar uzanmakla birlikte insanlık tarih boyunca sürekli olarak bu tarz arayışlar içinde olmuştur. Transhümanizm ise terimsel olarak 1950’li yıllarda kullanılmaya başlansa da bir düşünce akımı olarak 1980’li yıllarda kendini göstermeye başlamıştır. Bunun en büyük sebebi hızla gelişen bilim ve teknolojidir. Bugün genetik, tıp ve yapay zeka alanlarında gelinen nokta ve geleceğe dair öngörülen gelişmeler transhümanizm düşüncesinin elini kuvvetlendirmiş ve popülerliğini arttırmıştır.

Transhümanizm, öne sürdüğü görüşler dolayısıyla etik tartışmaların doğmasına da sebep olmaktadır. Nitekim bu düşünceyi savunanlar transhümanizmi ‘insanoğlunun en cesur, yaratıcı ve idealist amaçlarını temsil eden bir hareket’ olarak tanımlanırken, bu hareketin karşıtları transhümanizmi ‘dünyanın en tehlikeli fikri’ olarak görmektedirler.