Şu dünyada en nefret ettiğim şey üzerine ara ara düşünüyorum yalan yok.
Nefret kötü bir duygu.
Ama bu duyguyu kamçılayan duygular daha da kötü.
Bir insan bir insanı neden kıskanır ?
Neden hem cinsin seni kıskanır ?
Hangi dünya da yaşıyoruz ya ?
İsteyip de alamayacağımız, yapamayacağımız şey mi kaldı ?
Her şey her an olsun olabilitesi yeterince yükselmedi mi ?
Hem cins. Kıskanmak
Hem cinsin seni.. kıskanmak ..
Bu neyin yetersizliği, neyin boşluğu bu kadar.
Kıskançlıktan doğan bu hırçınlık kime, neye.
Bu kadar mı boş dünyaları insanların !
Bu kadar mı az işi var
Bu kadar mı bi başına.
Şuan dünyada en tehlike olayları kadınlar kadınlara yapıyor.
Var mı böyle garip bi istatistik !
Var mı bundan daha acı olanı.
Bazen okuduğum bölüme minnetle sarılıyorum.
Gülmeni, enerjini kıskanıyor klişesine hiç girmeyeceğim.
İnsan bunları kendi başına yapamıyorsa zaten geçmiş olsun.
Kalkan trene el salla gitsin.
Bu dünyayı sevgi kurtaracak. Ben hala buna inananlardanım.
Hala kadının kadına dayanışması, bundan doğan güzelliler yayılacak etrafa.
Bulaşan bu nefreti bizler yok edeceğiz.
Ama nasıl ? Birbirini kıskanan kadınlar topluluğuyla mı !
Nasıl büyük bir ironi.
İnsan kendini sevmeli önce. Kendini büyülemeli. Ondan sonra karşısındakinin elinde altın bile olsa dönüp bakmaz karşısındakine.
Kendini sevmeli.
Kıskanmak ..Böyle bir duygu olmamalı .
Dayanışma diye bir kelime varken, kucak dolusu sevgi duygusu varken, anlayış , huzur varken.
Kıskançlık nedir !
Hangi dünya duygusu bu.
Yapmayın . Kararan bu dünya, insanların kendini karartmasından geliyor.
Karartmayın. Işıldayın.
Kıskanmayın. Sevin. Daha çok sevin.
Yorumlar (0) Yorum Yap