Üzerine bu kadar yazılıp çizilirken, internette henüz 18. yüzyılda hazırlanmış tahliye protokolünün geçtiğimiz günlerde yaşanan talihsiz yangında da kullanıldığı gündeme geldi:
“Fransız İtfaiyesinin yangında uyguladığı protokolün çerçevesi, Fransız ihtilali’ndeki yıkımdan sonra belirlenmiş ve bundan 160 yıl önce de bu şekliyle düzenlenmiş.”
Versay Sarayı’nın bahçelerine dikilen meşe ağaçlarının sebebi
Sanat eserleri, mobilyalar, Altar ve vitraylar kurtuldu. Peki neden ilk etapta su atılmadı?
Teorinin detaylarına bakalım:
Paris itfaiye birimi, belirli bir protokole göre hareket etti: İnsanları kurtar, sanat eserlerini kurtar, Altar’ı kurtar, kurtarabildiğin mobilyaları kurtar ve sonra yapıya odaklan. Neyin yeniden inşa edilebileceğini, neyin edilemeyeceğini biliyorlardı.
Bu protokol, katedralin en son Fransız devrimi sırasında harap edilip yıkılmasından beri yürürlükte.
Çan kulesi ve onu destekleyen kirişler 160 yaşında ve devrimden sonra kirişleri yeniden inşa etmek için kesilmiş meşeler, Versay Sarayı’nda bekliyor.
Bu, Long Now’ın (kuruluş) işi. Medeniyeti koruduğunuzda, olan budur.
Yapabileceğin tek şey olduğunu bilerek protokolü takip etmek ne kadar üzücü bir şey olmuştur, bir düşünün.
Versay meşe ağaçları. Onlar hazır.
Yorumlar (0) Yorum Yap