En zorlu kısım, onun ismini telaffuz etmekle başlıyor. İlk kısım ‘Nİ’, sonrası ise ‘ÇE’ diye okunuyor. Sonrasında ise onun sıra dışı sözlerini anlamak: “Tanrı öldü! Onu biz öldürdük” gibi. En sonunda büyüleyici, bilgili ve çok faydalı bir düşünüre ulaşıyoruz.
1844’te Almanya’nın sakin bir köyünde doğan Friedrich Nietzsche, henüz 20’li yaşlarındayken, üstün başarısından dolayı ‘profesör’ unvanı aldı. İlerleyen senelerde bir çok problemi vardı; kitapları satmadı, ailesi ile geçinemiyordu, sevdiği kadın onu reddetmişti. Yıpratıcı geçen 11 yılın ardından, arkasında birbirinden değerli eserler bırakarak 56 yaşında vefat etti.
Irvin D. Yalom’un ümitsizliği konu alan “Nietzsche Ağladığında” adlı kitabı ise varoluşun kader, inanç, hakikat, huzur, mutluluk, acı, özgürlük, irade… gibi konuların yer aldığı duraklardan geçen bir yolculuktur. Ve işte bu değerli kitaptan 12 alıntı!
1) “Kutsal olan hakikat değil, kişinin kendi hakikati için çıktığı arayıştır! Kendi kendini sorgulamaktan daha kutsal bir şey olabilir mi?”
2) “Ne mi öğrendim? İçinde bulunduğum an’ı yaşamayı öğrendim.”
3) “Belki de sevdiğiniz insanları düşünmektesiniz ama daha derine inin… Sonunda, sevdiğinizin onlar olmadığını göreceksiniz. Siz, bu sevginin içinizde yarattığı duyguları seviyorsunuz. Siz arzuyu seviyorsunuz, arzu edilen şeyi değil…”
4) “İnsan dostunu düşmanından daha zor affediyor.”
5) “Yaptığım seçimler başkalarını tutsak ediyorsa ben o özgürlüğü seçmem.”
6) “Hiç kimsenin bir şeyi sırf başka birisi için yapmadığını göreceksiniz.”
7) “Kaya gibi sağlam bir sözüm var: Neysen o ol.”
8) “Neredeyse hiç kimse aşk acısından kaçamıyor.”
9) “Yalnızlığıma yenilip, düşkünlüğümü başkalarına anlatacak olduğum ender zamanlardan sonra, hep kendimden nefret etmişimdir.”
10) “Benim düşlediğim aşk iki insanın birbirini sahiplenme çabasından çok daha öte bir şey.”
This post is also available in: English
Yorumlar (0) Yorum Yap