Kafka’nın Aforizmalar’ından İnsana ve İlerlemeye Dair 12 Alıntı

Kafka yalnızlığın, yabancılaşmanın ve anlamsızlığın ruhtaki karşılıklarını tasvir eden usta bir edebiyatçıdır. Ardında bıraktığı ender tamamlanmış eserlerden biri olan Aforizmalar’ından insana ve ilerlemeye dair birtakım örnekleri sizler için derledim.

1) “Tüm insani hatalar sabırsızlıktan, amaçla ilgili olanın zamansız kesintiye uğratılmasından ve sözde sorunun sözde bir çitle çevrilmesinden doğar.”

2) “Belirli bir noktadan sonra artık geriye dönüş yoktur. İşte bu noktaya erişmek gerekir.”

3) “Düz bir yolda yürüyor olsan, tüm ilerleme isteğine rağmen hala gerisin geriye gitsen, o zaman bu ümitsiz bir durum olur; ama sen dik, senin de aşağıdan gördüğün gibi dik bir yamacı tırmandığına göre adımlarının geriye doğru kayması, zeminin özelliğinden ileri gelebilir. Umutsuzluğa kapılmamalısın.”

4) “Bastığın yerin iki ayağının kapladığından daha büyük olamayacağını anlamaktır mutluluk.”

5) “Ona sığınmazsa, insan yaşamdan nasıl zevk alabilir?”

6) “Adımların çukurlaştırmadığı bir merdiven basamağı, basamağın kendisi açısından öylesine birleştirilmiş bir tahta parçasıdır yalnızca.”

7) “Bu yaşamın hazları, yaşamın kendi hazları değil, bizim daha yüce bir yaşama yükselme korkumuzdur; bu yaşamın eziyetleri yaşamın kendi eziyetleri değil, ama bu korkudan dolayı kendimize yaptığımız eziyettir.”

8) “Kendine bir engel arayarak vaktini boşa harcama. Belki de hiç engel yoktur.”

9) “Kuramsal olarak, eksiksiz bir mutluluk olasılığı vardır: İçimizde yok edilemez bir varlık olduğuna inanmak ve ona ulaşacağım diye çaba harcamamak.”