Kişisel Gelişim Yazarı Guy Finley’in Özgürleşebilmek Adlı Kitabından 10 Alıntı

22 Şubat 1946’da Amerika’da dünyaya gelir. Kariyerine müzisyenlikle başlayan Guy Finley, Motown Records etiketi altındaki ilk beyaz rock sanatçısı olur. Büyük bir servete sahipken yaşamında eksik bir şeyler olduğunu söyleyerek müziği bırakır. Hindistan’daki ve Uzak Doğu’daki kutsal öğretileri incelemek için yola çıkar. 1990’lı yıllarda ise bu konu üzerine yazmaya başlar. Manevi rehberlik üzerine yazan Guy’ın basılı 15 kitabı ve e-kitap olarak ise 4 kitabı mevcut.

“Kendinize acımak etkisini yavaş yavaş gösteren bir zehirdir. Önce çürütür sonra da kalbinizi karanlık ve gereksiz duygularla boğarak yok eder.”

“Acının herhangi bir kötü tohumunu yetiştirdiğinizde elde edebileceğiniz tek şey ondan daha acı bir meyvedir.”

“İyi olan her şey, her şeyin iyi olduğunu düşünenlere gelir.”

“Neredeyse her şey bizim için bardağı taşıran son damla olabilir.”

“Kendimize hâkim olduğumuzda başkalarına acımasız şeyler söylemeyiz. Telaş etmeyiz. Korku içimizde barınamaz. Acı verici pişmanlıklar gün geçtikçe geçmişin bir parçası olurlar; artık bulutların ve onların süzüldükleri gökyüzünün içinden geçmenin farkını bildiğimiz için bizi aşağı çeken karanlık günler güçlerini yitirirler. Bu gerçek irade gücüdür.”

“Mutluluk ve huzur kaynağınızı sadece yaşıyor olmakta bile bulduysanız, özgün korkusuz benliğinizi geri kazanma konusunda iyi bir yoldasınız.”

“Hızın her biçimi mantıksızdır, ancak daha da beteri eylemin farkında olmadan bir şeyin peşinden koşan arzuyla körleşmiş bir zihindir.”

“Bilgelik özgürlüğün tohumudur, ancak sadece harekete geçersek onun çiçek açtığını görebiliriz.”

“Gerçek olan hiçbir şey kaybedilmez. Tıpkı fidenin gelişip açabilmesi için tohumun ona yol vermesi gerektiği gibi, tüm olasılıklara rağmen bazı şeyleri bırakmayı öğrenmeliyiz ki orada yetişmesi gereken şey büyüsün. Sevgi asla ölmez ancak örneğini ve isteyerek tekrarını görebileceğimiz formunu ve ifadesini değiştirir.”

“Kişinin, kalbinin sesini dinlemesinin başlıca makul nedeni, sözcük kullanarak konuşulanlardan ziyade “kullanmadan” konuşan yanlarımızdan öğrenecek daha çok şey olmasıdır.”