Hayatım boyunca hata yaptım sonra yine hata ve hatalar birbirini takip etti .Birgün onlara teeşekkür edeceğimi bilsem daha çok hata yapardım. Çünkü kaybetmeden anlamıyoruz acı çekmeden akıllanmıyoruz. Acının mastırını yaptım ama onunda bir sonu var ;tıpkı hayat gibi. Her acı geçiyor bir süre sonra alışıyor kabulleniyorsun.Sonsuz olan evrenin bile bir sonu var. Bizler birşeyi kabullenmiyoruz.Kusursuz olmayacağız ve ne kadar deneyimli olursak olalım bir yerde mutlaka bir eksiğimiz çıkacak.İnsan olmanın gereği bu . Ve birçok zaman bir çok deneyimde çocukken ilkokul sırlarında gençlikte arkadaşlık ilişkilerimizde çoğu kez aklımız başımıza gelinceye kadar hatalar yapmadık mı ? yaptık ve….
Hepimiz çuvalladık bunu kabul edip yüzleşelim. Hem de büyük sayılacak ölçeklerde o veya bu şekilde bütün işleri elimize yüzümüze bulaştırdık. İster küçük bir bozgun söz konusu olsun, ister tam bir felaket, ister ikisinin arasında sayılabilecek bir talihsizlik, hata yapmanın her türlüsünü başarısızlıktan sayarız.Fakat başarısızlığa giden yolda yapılan hatalar aslında başarının ilk adımlarıdır .Bunu farketmemiz biraz zaman alır. At gözlüklerimizi çıkartıp ileriye bakar geçmişten ders alır ama asla unutmazsak nereden geldiğimizi işte ilk basamaği atlamış ve Yürü ya kulum sözünün ilk maddesini gerçekleştirmiş olduk…yürüdük 🙂 )
Yorumlar (2) Yorum Yap
Safiye
1815 gün önce:) NE GÜZELL TEBRİK EDERİM SİZİ UĞUR BEY ...
Uğur
1816 gün önceİşte bu kişi benim. :)